Later vandaag om 13:30 uur hebben wij een gesprek met de arts. Daarom hebben wij met de verpleegkundige afgesproken dat wij aansluitend bij je op bezoek gaan in plaats van vanmorgen. Je hebt een rustige stabiele nacht gehad. Later zal ik dit blogbericht aanvullen met de rest van de dag.
Ik heb ook een gedicht voor je geschreven. Ik ben normaal niet zo poëtisch ingesteld, maar ik merk dat het van me af schrijven mij helpt.
Corona is een klootzak
Ja je leest het goed Corona is een klootzak. En geloof me, ik druk me nog voorzichtig uit. Mam, anderhalf jaar bleef je binnen. Je was super alleen.
Tot een paar weken terug, klootzak Corona kwam ook voor jou. Met magere hein over zijn schouders meekijkend kwam hij nu voor jou.
Klootzak Corona had je goed bij de keel, door zijn stevige greep om je keel snakte jij naar adem. Je angst voor klootzak Corona werd realiteit.
De paniek stond in je ogen, je probeerde klootzak Corona van je af te slaan. Tot ieders frustratie was de klootzak sterker dan jij.
Elke dag verstevigde hij zijn grip om jouw keel. Je raakte buiten bewustzijn, het gevecht leek te worden gewonnen door klootzak Corona.
Een stem klonk in de verte: “GENOEG IS GENOEG!”. Een mysterieus wezen in de verte wilde je redden. Is het God? Is het Budha of toch je overleden zus? Niemand kon zien wie het was.
Klootzak Corona schrok, hij verslapte zijn grip om je keel maar liet nog niet los. Het mysterieuze wezen begon zijn gevecht.
Hij slaat, schopt, krabt en vecht om klootzak Corona van je af te trekken, maar klootzak Corona geeft de strijd niet zomaar gewonnen. Ook hij vecht terug.
Nu lijkt dit gevecht eeuwig te duren. Nog altijd onbeslist en in een status quo sleept het gevecht zich voort.
Met al je geliefden als machteloze toeschouwers in een arena waar het gevecht uitgevochten wordt. Schreeuwen wij van afstand als hooligans voor het mysterieuze wezen: “VECHT, WIN, KNOK, MAAK HEM AF!”.
Vanmiddag het gesprek met de arts gehad. De situatie is onveranderd. Ma is nu in diepe slaap gebracht. Ook heeft ze een bloedtransfusie gehad. Als ze bij mama het kussen willen verschonen gaat ze al onderuit. De arts vertelde dat de kans dat je komt te overlijden groter is dan dat je er doorheen komt. Dit komt natuurlijk voor ons echt als een mokerslag aan. De artsen zijn bang dat mama een infectie of longontsteking oploopt, mocht dit gebeuren dan is het einde verhaal. Wij zijn even sprakeloos.
Vanavond was er niet veel veranderd. We zijn even bij je geweest en je een knuffelbeertje gebracht.
Hou je sterk mijn🍇
Dikke kus van jou🍑💞
Beeld en geluid
40jaar geleden had ik beeld
Maar sinds een jaar heb ik beeld en geluid
Die elle lang telefoongespreken van jawel van 4uur achter elkaar waar we mekaar aan het bellen opbeurde en en positieve instelling gaven als we dan ophingen en dachten dit heeft mij goed gedaan
Sinds een week is het geluid weer weg en dat mis ik enorm die stilte kan ik niet aan en wil die ook niet aan gaan
Als er iemand daar boven is🦋 draai eens aan die knop zo dat ik weer een beetje geluid krijg
Hou je sterk mijn gezin en ik denken aan jou
Jou abrikoosje 💞